Radial Tonebone

Ik heb nog maar eens een overdrive pedaal aangeschaft: deze Radial Tonebone Hot British Distortion uit Canada. Er zit een 12ax7 buis in. Hij is niet zo rauw en grommend en ongecontroleerd als mijn andere buizenoverdrive, de Hughes en Kettner Tube Factor, maar deze Tonebone heeft allerlei boost-mogelijkheden die de bruikbaarheid verhogen. Lijkt qua overdrive een beetje op een Boss SD1.

Palmer PSM09 The Junction

Twee DirectIn boxen van het Duitse Palmer. De balanstransformator is duidelijk te zien, en het Palmer-filter zit in een speciaal bakje zodat het niet (snel) na te maken is.
Deze boxjes kun je tussen de eindversterker en de luidspreker zetten, er wordt dan een lijnsignaal afgetapt dat, met een luidsprekersimulatie, rechtstreeeks naar een mengpaneel kan. Zo zijn microfoons overbodig en dat is erg handig.
Als het geluid goed is, ga ik ze ook voor opnamen gebruiken, in plaats van microfoons.

Gibson en Trace Elliot

In de Customshop van Trace Elliot werden in de jaren '90 prime gitaarversterkers vervaardigd in kleine aantallen, die nu een zekere reputatie genieten en vrij zeldzaam zijn. De groene Trace Elliot op bijgaande foto is mijn Trace Elliot Speed Twin H100 top uit 1995. Op een gegeven moment werd die werkplaats overgekocht door Gibson. Na 2000 werden er dus in Engeland gitaarversterkers gemaakt in de oude Trace Elliot workshop voor het Amerikaanse merk Gibson. De onderste, bruine, versterker is er zo een: een Gibson Super Goldtone GA30RVH, uit 2004. Feitelijk is de Gibson dus het kleine broertje van de Trace Elliot. Er zijn maar heel weinig van die Engels Gibsons gemaakt, en mede door de dure Pind werden ze tegen veel te hoge prijzen aangeboden. Ondanks dat het zeer goede versterkers zijn, waren ze bepaald niet populair.
De Gibson heeft een paar rare eigenschappen: 30 watt Class A uit vier EL84 buizen en 8 (?) voorversterkerbuizen. De effect-loop is door een buis aangedreven. De knoppen zijn dezelfde als die op veel Gibson-gitaren, wat zeer verwarrend is, omdat je ondersteboven leest en de aflezing is op de knop.
Ik vind de Trace Elliot zelf beter en veelzijdiger, maar het clean van de Gibson is wellicht het beste clean dat ik heb in mijn collectie versterkers.

Nieuwe Brug voor Wishbass

De Amerikaanse bouwer van Wishbasses, Steve Wishnevsky, heeft als gedachte achter zijn bas-ontwerpen dat metaal op de bas het geluid doet verslechteren. vandaar dat hij een losse brug van 'Corian' op zijn bassen zet. Corian is een soort hard plastic. Ik zie echter liever een gewone metalen brug die afstelbaar is en betrouwbaar. Vandaar dat ik een mooi exemplaar heb aangeschaft dat de Corian brug van Wishnevsky moet vervangen.

Wishbass gestript

Ik heb mijn Wishbass gestript en geschuurd. Volgende week ga ik de vorm van de body wat wijzigen en een aantal verbeteringen toepassen. Het wordt een hoop schuurwerk, maar ik heb apparatuur aangeschaft dat dat proces wat zou moeten vergemakkelijken.

Orange Tiny Terror

Nieuwe versterker: een Orange Tiny Terror. Het is een heel klein versterkertje dat in een mooie bijgeleverde tas past. Het vermogen komt van twee EL84 buizen. De eerste batch werd opgeleverd met JJ buizen, maar de buizen in dit exemplaar zijn naamloos.
Op internet is een gigantische hoeveelheid modifcaties beschikbaar, maar ik vind het ding zoals hij uit de fabriek komt ook al best aardig klinken. Het is wel een raar kastje met van die typische Orange ikonen.

Joemeek VC1Qcs

Ik zit een beetje slecht in de microfoonvoorversterkers. Naast de standaard voorversterkers in mijn mengpanelen had ik er eigenlijk maar twee: een Joemeek SixQ en een Langevin Dual Mono Mic Pre.. dus nog maar een er bij gekocht: een Joemeek VC1Qcs. Dit is nog een Joemeek uit de periode dat de aparatuur ontworpen werd door de beroemde engineer Ted Fletcher. Ted Fletcher heeft in 2004 of zo zijn bedrijf Joemeek verkocht en is een nieuw bedrijf begonnen. (TFPro waarbij TF staat voor Ted Fletcher) Mijn SixQ is van de Joemeek zonder Fletcher en in China gebouwd, maar deze VC1Qcs is nog in Engeland gebouwd. De Q staat voor Equalizer, bij Joemeek steevast Meekqualizer genoemd, en cs staat voor Current Sense, een alternatieve manier voor het balanceren van een geluidssignaal met een transformator. Deze voorversterker is, met name door de compressor, een karakterbak, dat wil zeggen, een apparaat dat het geluid kleurt, romiger en dikker maakt. Mijn Langevin doet dat juist helemaal niet, die is zo zuiver als een voorversterker kan zijn. Met name voor vrouwelijke vocalen is deze Joemeek erg geschikt. De Langevin zal ik gebruiken voor instrumenten als percussie, drum overhead en akoestische gitaar en zo.