Mijn Bassen (5)

Een, in de fabrieken van Cort in het verre oosten (Korea) vervaardigde, bas, die ontworpen is door de twee jaar geleden overleden Amerikaanse gitaarbouwer Greg Curbow. Dit is de vijfsnarige fretloze versie. De kleur wordt 'Blue Satin' genoemd, maar door een fout van de importeur heet hij in Europa 'Blue Stain'..
Het element is een onder licentie van Bartolini in Korea gemaakte aktieve soapbar. De bas is niet van hout, maar van Luthite, een soort plastic component, en dat voelt (en ruikt) een beetje raar. Verder is het een aardige bas.

Mijn Bassen (4)

De Yamaha BB605 is een vijfsnarig werkpaard. Aktieve electronica, verder niets bijzonders maar doet het altijd prima.

Mijn Bassen (3)

Een viersnarige Washburn Status, feitelijk een Status bas, gemaakt in de fabrieken van Washburn in het verre oosten. Er zit wel echte Washburn hardware op. Hij is headless, aktief, en heeft een doorlopende hals.

Mijn Bassen (2)

Een vijfsnarige MTD (Michael Tobias Design) gemaakt in Tsjechie. Hij heeft twee Bartolini-elementen en een esdoorn toets. Ik heb geen idee welk model het is. Wellicht een Saratoga.

Mijn Bassen (1)

Een viersnarige handgebouwde fretloze Wishbass, in de VS gemaakt door Steve Wishnevsky. Het ding is loodzwaar, erg onhandig, moeilijk bespeelbaar en zeer grof gebouwd, maar klinkt als een contrabas.

Cream Machine van binnen

Opengewerkte Cream Machine. Twee buizen, hoogstwaarschijnlijk ECC83. Het zijn de originele Hughes en Kettner buizen, er staat op CM1 en CM2. Ik denk dat dat staat voor Cream Machine 1 en Cream Machine 2... een eenvoudige modificatie is de buizen vervangen voor betere.

Hughes & Kettner Cream Machine

Het mooiste gitaargeluid krijg je als je de vermogensbuizen van de gitaarversterker op hun bliksem geeft (Power Tube Saturation heet dat) maar daarvoor moet je je 100 watt versterker helemaal voluit zetten, en dat wil nogal eens veel te hard gaan. Deze Cream Machine is een volledige buizenversterker van 2 watt of zo, dus je kunt de eindbuis naar believen oversturen zonder dat je buren denken dat er een kernoorlog is begonnen. De Cream Machine is in de jaren '80 gemaakt. Ik heb geen idee waarom ze hem nu al lang niet meer maken want volgens mij is het een gat in de markt. Het is wel een spuuglelijk ding als je het mij vraagt.

Tech21 Sansamp Bass Driver DI

Klein wonderdoosje voor basgitaar. Een soort zwitsers zakmes. Wel duur. En er zit geen regelaar voor de middentonen op, alleen bas en treble.

United Breaks Guitars

De band Sons of Maxwell met gitarist Dave Carroll gingen op tour en vlogen met United Airlines. Carroll kon vanuit het raampje van het vliegtuig zien hoe het United personeel zijn Taylor gitaar sloopten. Na veel gezeur met United werd hij niet tegemoet gekomen en beloofde hij als wraak een drietal liedjes te maken. Dit is de eerste daarvan.
Als mede-gitarist voel ik erg met Dave mee. Het heeft hem echter geen windeieren gelegd, want hij is, door dit liedje en het verhaal, een bekende muzikant geworden. Hij is gast geweest bij alle Amerikaanse talkshows. Het liedje zelf is tamelijk flauw maar wel grappig.