Line6 FM4 Filter Modeler

In mijn zoektocht naar vreemde pedaaltjes met rare buitenissige geluiden kwam ik ook dit digitale pedaal van Line6 tegen. Ik ben doorgaans niet zo gek op spul van Line6 omdat het digitale emulaties zijn van allerlei analoog spul. Deze kon ik destijds niet laten liggen. Het is een pedaal waarin allerlei (onbetaalbare) vintage effecten worden nagebootst, zoals een Ringmodulator, een Mu-Tron, een aanaloge gitarsynthesizer etcetera. Wel een leuk pedaal. Beetje vreemd en je kunt goed horen dat het digitaal en dus nep is.

Boss CE3 chorus

Het Japanse merk Boss (dat is een merk van Roland) maakt al jaren effectpedaaltjes en dat zijn zo'n beetje de meest bekende pedaaltjes die er bestaan. Waar Electro Harmonix buitenissige effecten maakt met vreemde namen, vervaardigt Boss de standaard. Dit is een oude CE3 chorus. Heb ik een keer aangeschaft op de Vintage Gitaarbeurs in Veenendaal.

Holy Stain

Tegenwoordig maakt Electro Harmonix ook digitale effecten. Die zijn veel minder gewild dan de oude analoge. Deze Holy Stain is een digitaal effect, een fuzz die verschrikkelijk slecht klinkt, een leslie-imitatie die op zijn best bruikbaar is, een redelijke pitch-shifter en een uitzonderlijk goed klinkende reverb (gebaseerd op de oude analoge Holy Grail) zitten verborgen onder de digitale motorkap van dit effectpedaal. Helaas is hij niet stereo.

Electro Harmonix Electric Mistress

Electro Harmonix is een Amerikaans bedrijf dat effecten voor gitaar maakt. Een aantal effectapparaten is klassiek geworden. (een hoop andere probeersels zijn faliekant mislukt..) Deze Electric Mistress kon ik voor een prikje tweedehands aanschaffen. Het is een 'flanger'-effect, dat wil zeggen dat het het doppler-effect nabootst dat oorspronkelijk werd verkregen door met de hand de spoelen ('Flanges') van een bandopnameapparaat te versnellen en te vertragen.

Twee Broertjes

Twee Gibson Les Pauls, gebroederlijk naast elkaar op de bank. De Smartwood (rechts) heb ik net schoongemaakt, met nieuwe snaren.

Gibson Les Paul

Een mooi plaatje in de zon van mijn Gibson Les Paul Standard Plus in de kleur Wine Red. Hij is uit 2004, met Burstbuckers en een 60's neck.

Ouderwets

Dit is de Floyd Rose tremolo die op mijn Charvel model 88 zit. Als je die vergelijkt met de Floyd Rose die op de Ibanez RG700 serie zit (dat is de Ibanez Edge) dan is deze wel heel erg verouderd. Het is een blok metaal dat op de body drukt in plaats van in een gat valt. Voor de locknut (niet afgebeeld) zit nog een kammetje, daardoor zit je met de nadelen van een locknut en met die van een kam... geen wonder dat Charvel failliet is gegaan...

Drumstel

Zoals deze foto laat zien is er in mijn studiootje nauwelijks plaats, maar toch past er, tussen de Laney's en de opnameapparatuur nog net een drumstel. Op elk vel behalve de extra snare staat een Shure SM57, de bassdrum heeft een speciaal daarvoor gemaakte Shure en de overheads zijn Oktava's uit Rusland. De overheads worden versterkt door een Manley Langevin voorversterker. Die is rechts nog net op de foto te ontwaren, in het rack. Het is het rode ding. Klik op de foto voor een vergroting.

Duesenberg 49er

Sinds niet al te lang worden in Duitsland gitaren gemaakt door Duesenberg. Ze lijken een beetje op Gibsons en zien er wat retro uit. Dit is mijn Duesenberg: een 49er limited edition. Een aantal foutjes van Les Pauls zijn opgelost: een enkele volumeknop in plaats van twee, de elementschakelaar zit naast de volumeknop en niet boven de hals. De Duensberg heeft een langere mensuur dan de Les Paul. Er zit een humbucker en een P90 op, dus de klankmogelijkheden zijn groter dan die van ongemodificeerde een Les Paul. Er zitten goede stemmechanieken op en niet die rare die je op Les Pauls tegenkomt. Maar: het is net zo'n zware gitaar, de knoppen zijn glad dus als je met bezwete handen aan het spelen bent kun je je volume niet goed meer regelen. De hals breekt nog steeds snel, ook al is er een verdikking bij de overgang naar de kop gemaakt. Enfin. Geen slechte gitaar. Voor sommige muziekstukken goed bruikbaar.

Mutlos

Mutlos is een freejazz-improvisatiegezelschap bestaande uit drie multi-instrumentalisten. Op deze foto de drie Mutlos-leden: van links naar rechts Eric Kolenbrander, David Meelker en ikzelf. Eric heeft een Baglama Saz in de hand, David een Balalaika en ik een Gibson Blueshawk. De Baglama Saz heb ik Istanbul gekocht en de Balalaika kreeg ik van een in Moldavie opgedane vriend toen ik door dat land reisde. Mutlos heeft al meer dan 50 CD's met unieke muziek gemaakt. We willen uit dat oeuvre een 'Best Of' maken, of een sampler met fragmenten muziek van drie minuten of zo, maar dat is een hels karwei. Op dit moment is Mutlos ten ruste. Wellicht wordt aanstonds weer in volle hevigheid gemusiceerd. Klik op de foto voor een vergroting.

Gibson Les Paul

Op mijn Gibson Les Paul Smartwood heb ik een Roland GK2 element gezet, om met de gitaar synthesizers te kunnen spelen. Ik heb het niet zo op Les Pauls, ik vind ze te zwaar en vind de mensuur (snaarlengte) ongemakkelijk. Deze is iets lichter omdat de body hol is. (Sound Chambering wordt dat genoemd) Nochthans is dit niet mijn favoriete gitaar. De body is van mahonie met een top van Preciosa, de toets is van Muiracatiara. De gitaar is niet gelakt maar met was behandeld zodat de toon wat 'houtiger' blijft omdat het hout meer kan resoneren. Ik heb het halselement omgedraaid zodat de elementen uit fase staan wanneer ik ze beide selecteer. Dat geeft een iets dunner geluid.

Vox Satchurator

Mooi rood Vox Satchurator distortion pedaal. Dit effect is gemaakt naar de wens van Joe Satriani. De schakelaar met 'Pad' kan ik nog niet helemaal plaatsen...

Nieuwste aanwinst

Een Ibanze RG770PM (PM staat voor Pink Metallic) uit 1990. En ja, hij is roze.

Mijn Ibanez RG7 collectie

Een familiekiekje van mijn verzameling Ibanez Rg7oo series stammend uit 1988 tot 1992. Van links naar rechts: een blauwe RG760, een zwarte RG760, dat zijn mijn twee favorieten; ze zijn allebei in origineelstaat, een witte RG750, ook origineel maar wel in slechte toestand, een blauwe RG770DX met andere slagplaat, andere tremolo en andere elementen (DiMarzio PAF en Fred) een rode RG750 met andere elementen (Seymour Duncan en DiMarzio en een groene RG760 body met een RG560 hals en twee Fender Stratocaster USA elementen. Die laatste moet ik nog restaureren.

Laney Pro Tube AOR 100

Een brute bak! Op zich valt het nogal mee en is dit niet eens zo'n geweldige versterker maar als je de boosts aanzet (de toonregelknoppen uittrekken) verandert hij in een metalbeest. Ik heb ook de 30 watt versie (deze is 100 watt) dus hij staat te koop op marktplaats.

Schets voor een Prul - liedje

Dit wordt de korte versie van het laatste nummer van de Prul-cd 'Swingend ten onder'. Het heet: 'Lul die Vreemdgaat'
Ik speel alle instrumenten en Erwin Mulder zingt en heeft de tekst geschreven. Edwin doet wat effectstemmen op de achtergrond. De langere versie wordt ongeveer acht minuten lang.
Het is nog lang niet af, een aantal instrumenten moeten opnieuw worden ingespeeld en er moeten nog wat spannende synthesizers bij.. Tenslotte moet de boel nog worden gemixed en gemastered..

http://www.divshare.com/download/5144785-791

Vocalen

Edwin de Rijke, samen met Erwin Mulder en mijzelf het trio Prul, neemt hier vocalen op voor de CD 'Swingend ten Onder'. Prul is in 2007 al opgehouden, maar we hadden de wens om de nummers nog eens goed op te nemen.
Edwin en Erwin zijn de vocalisten en tekstschrijvers van Prul en ik deed de instrumentatie en arrangementen.

Sfeerplaatje van Studio

Tamelijk fotogeniek spul, die studioapparatuur, zeker als je er een gekleurde lamp op zet.

Compressor Rack

Mijn rack met compressors. Van boven naar beneden: FMR Really Nice Compressor (RNC) in funklogic Rack, Drawmer compressor, ART Pro Vla, Furman quad noise gate, vier Symetrix 525 VCA compressors en een patchbay.

Mijn favoriete Gitaarversterkers

Boven: Trace Elliot Speed Twin H100 (eerste versie) en onder: Hughes & Kettner Triamp MK1. De Trace gaat door twee 4x12 Trace Elliot kasten, de onderste met vier Celestion vintage 30's en de bovenste met vier Eminence governors. De Triamp gaat door een Marshall 1960 Tall Vintage kast met 4 Celestion Greenbacks en door een custom gebouwde 2x12 kast van massief grenen met een Celestion G12H30 en een Celestion Vintage 30. Dat klinkt allemaal als een dijk.

Synth Rack

Mijn rack met 20HE aan synthesizers. Van boven naar onderen: Behringer DI, Korg MS2000R virtueel analoge synthesizer, Kawai XD9 digitale drumsynth, Novation Drumstation analoge drumsynthesizer, MAM MB33 monofone analoge bassynthesizer, Roland JV880, Quasimidi Technox, MAM koptelefoonvoorversterker, Novation Supernova virtueel analoge synthesizer, MOTU Midi Time Piece, Roland JV2080 met Keys of the 50s and 60s en Classical uitbreiding

Manley Langevin Dual Mono Mic Pre

Mijn microfoonverzameling begint er al aardig uit te zien, maar de microfoonvoorversterkers bleven nog een beetje achter. Tot nu toe had ik, naast de channelstrips op mijn Mitec Varydesk, alleen een Joemeek SixQ (de nieuwe versie) maar ik heb onlangs een tweedehands Manley Langevin Dual Mono Mic Pre uit de VS weten aan te schaffen. Dat is zeer professionele en dus dure kost, zelfs tweedehands en met de lage dollarkoers, maar ik verwacht er veel van. Met name bij overheads en condensators doet hij het goed. Voor mijn ribbon-mics zoek ik nog een goede voorversterker.

Hughes & Kettner Fortress

Het binnenwerk van de Hughes & Kettner Fortress basvoorversterker ziet er aardig vol uit. De originele buizen zitten er nog in, maar zo te zien zijn dat geen 12ax7 of ecc83. Ik zal een onderzoekje doen om te zien welke buizen dat zijn.

Bass-Rig

Eindelijk een redelijke bass-rig! Alles netjes in een flightcase. Van boven naar beneden: Hughes & Kettner Fortress voorversterker, SWR Grand Prix voorversterker, Trace Elliot RAH350SMX versterker, met Trace Elliot Blacklight. Overal zitten buizen in.

Demootje

Deze link leidt naar een demootje dat ik een half jaar geleden maakte voor mijn band. Hier speel ik alle instrumenten zelf. Er moet nog een zanglijn op worden gemaakt.

http://www.divshare.com/download/4354865-f46

Ibanez TS9 Ashbass mod

Als klein jochie van 12 jaar bezat ik een goedkope multiplex gitaar en een Novanex gitaarversterker. (Hollands Glorie) Ik kocht toen een Ibanez Tube Screamer, maar toen klonk mijn gitaar als madame Edith uit Allo Allo.. ik begreep het apparaat niet en de Novanex begreep hem waarschijnlijk ook niet. Gedesillusioneerd heb ik na enkele weken de Tube Screamer weer verkocht. Die eerste Tube Screamers zijn nu veel geld waard. Onlangs wist ik een door Ashbass gemodificeerde reissue van de Tube Screamer uit de VS te importeren en die klinkt als een klok. (veel beter dan de stock reissue)

Trace Elliot SMX compressor

Onlangs wist ik dit kleinood op de kop te tikken, een Trace Elliot tweebands compressor voor basgitaar. Het is een effect dat goed werkt als je niet hoort wanneer hij aanstaat. Soms gebruik ik hem ook voor gitaar of zang.

Ibanez FL305

Ergens in 1985 zag ik in een muziekhandel in Gorinchem (Sommer, bestaat nu niet meer) in de etalage deze Ibanez flanger liggen, en voor 60 gulden of zo heb ik hem niet kunnen laten liggen. Dit is zo'n beetje mijn eerste effect, op een oude buizenoverdrive na. Het apparaat is nu 'vintage', dat wil zeggen dat het ding op ebay een vermogen oplevert. Het is een van de beste flangers ooit gemaakt, maar wel met een paar nadelen: geen ingang voor een voeding, dus je zit altijd aan twee 9v. batterijen vast en hij is niet stereo, zoals de meeste moderne flangers. Het apparaat doet het echter nog perfect. Ik gebruik hem overigens nauwelijks...

SWR Grand Prix

Mijn nieuwe aanwinst op het gebied van basversterking en -opnamen: een SWR Grand Prix buizen basvoorversterker. Deze voorversterker komt nog uit de tijd dat SWR nog met de hand de spullen maakte in de VS. Mijn Laney baversterker is verkocht, ik ga er van uit dat dit apparaat een goede vervanging is voor het opnemen van bas en contrabas.

Ibanez RG750

Mensen die mij muzikaal kennen weten dat ik gek ben op de Ibanez RG700 serie uit eind jaren 80. Ik geloof niet dat Ibanez later nog betere gitaren maakte, ook niet de prestige reeks en prestige ultimate reeks. De Ibanez rg700 serie is gebouwd door een groep japanse gitaarbouwers die later zijn opgegaan in de Custom Shop Team J-Craft, waar de J-Custom gitaren worden gemaakt, en die zijn wel net zo goed als de 700 serie, maar alleen voor de Japanse markt.

Op deze foto staat mijn Ibanez RG750 uit 1991. Hij is aardig afgeragd maar doet het nog steeds prima. Ibanez maakt nu de RG2550 Prestige, die lijkt erg op de RG750, maar is bij lang na niet zo goed. Naast deze RG750 heb ik nog een RG750, tweemaal RG760 en een RG770.

Sfeerplaatje

Iedereen die een beetje een groot mengpaneel heeft gaat er direct sfeerplaatjes van maken. Die knoppies lijken op soldaten of gebouwen en met wat scherptediepte ziet her er al snel uit.
Voor de liefhebbers: ik heb een Mitec Varydesk uit ongeveer 1988, in het goede oude Duitsland gemaakt, met discrete voorversterkers en Penny & Giles faders. Destijds kostte zoiets ongeveer 18.000 dollar, maar tegenwoordig, dankzij de digitale revolutie, kosten ze niet zoveel meer. Je moet wel een soldeerbout ter hand kunnen nemen want ze zijn bijna zonder uitzondering afgeragd en uitgewoond.

Rotte Trafo

Een detailfoto van de verbrande voedingstransformator van mijn Kitty Hawk Testarossa. De fik heeft er aardig ingestaan. Als ik hem aanzet begint hij onmiddellijk te sissen en te knetteren. En de ruimte vult zich met een brandlucht.

Materiaalpech: Kitty Hawk Testarossa

Het Duitse versterkermerk Kitty Hawk stond bekend als constructeur van goed klinkende maar slecht gebouwde gitaarversterkers. Ze zijn rond 1990 of zo failliet gegaan, en maken nu een doorstart met in China vervaardigde spullen. Het oude 'echte' spul was beroemd onder liefhebbers van Mesa Boogie en Dumble versterkers maar berucht vanwege hun slechte constructiekwaliteit en betrouwbaarheid. Ik weet daar inmiddels alles van. Op deze foto staat het binnenwerk van mijn Kitty Hawk Testarossa gitaarvoorversterker. Te zien zijn vijf 12ax7 buizen. De Testarossa is een van de weinige voorversterkers die ik ken waarin geen halfgeleiders ingebouwd zijn, afgezien van de gelijkrichter in de voeding. Het geluid is niet minder dan fenomenaal. Bouwkwaliteit laat echter te wensen over: de potmeters zijn van plastic en breken constant af waarna ze moeten worden vervangen. De printplaat is van kartonachtige rommel dat vocht opzuigt en vocht wil je niet in je electronische apparatuur. De voedingstrafo is van inferieure kwaliteit. Voor 12ax7- of ECC83-buizen heb je ongeveer 700 volt nodig en die gaat door haardunne draadjes in de trafo. Een veel voorkomende averij voor de Testarossa en voor zijn broertje is het doorbranden van de voedingstrafo, vanwege slechte kwaliteit en foutieve plaatsing in het chassis waardoor de boel kan oververhitten. Op de foto is het nauwelijks te zien, maar de trafo van mijn Testarossa is doorgebrand. Dat wordt een aardige reparatierekening.

Charvel model 88

Dit is een Charvel model 88, gemaakt in 1988 in een oplage van 1000 stuks in de Japanse fabriek van Wayne Charvel. Deze gitaar is gemaak van Afrikaans mahonie, een housoort die sinds lang niet meer mag worden gekapt en ingevoerd. Deze serie gitaren is zo'n beetje de laatste die met Afrikaans mahonie is gemaakt. Tegenwoordig komt het mahonie uit Zuid Amerika, bijvoorbeeld Honduras mahonie, en uit Indonesie. Afrikaans mahonie is veel lichter en de gitaar klinkt dikker en vetter dan met andere soorten mahonie. Op de model 88 zit een Jackson J95 humbucker in plaats van de gebruikelijke J90. de humbucker is schuin gemonteerd. Daarnaast is de kop omgedraaid, niet zozeer om cosmetische redenen maar om de onderste snaren meer bewegingsvrijheid te geven waardoor de klank dikker en zwaarder wordt. De Shark inlays zijn zeer ongebruikelijk voor Japanse Charvel gitaren. Er zit een Floyd Rose kopie op, die wel heel erg gedateerd is. Er is sprake van een volumeregelaar, precies op de juiste plek, maar geen toonregelaar. Dit type vroege 'superstrats' is geheel beinvloed door de inzichten van Eddie van Halen, die o.a. zei dat een toonregeling op een gitaar niet nodig was.

Ik kon deze gitaar twee maanden geleden aanschaffen op Ebay. Daar heb ik enkele jaren op moeten wachten, want je ziet ze nauwelijks te koop aangeboden.

Laney G300

Dit is mijn basgitaarversterker, een Laney G300 top. Hij is 300 watt mono of tweemaal 150 watt stereo. Er zit een aktief scheidingsfilter in, dus er kan mee gebiamped worden. De twee frequenties hebben elk hun eigen effect loop. Ik had daar compressors in gezet, feitelijk had ik dus een multiband compressor. Aan de voorzijde zit nog een extra effect loop. Verder: 11 band grafische equalizer (net als Trace Elliot) noise gate en limiter. En twee preshapes. Aangezien ik nu een SWR Grand Prix voorversterker heb, is deze top te koop, voor 300 euro, dat is een euro per watt!

Rat-Kloon

Mijn nieuwste apparaat: een door een Duits boetiekfabriekje gemaakte kloon van de beroemde Proco Rat distortion. Dit is versie met de kleine behuizing, dat wil zeggen dat er geen batterij in kan. Hij moet dus met een voeding worden aangestuurd en dat is wel een beetje jammer. Het geluid is heel wat beter dan die van de echte Proco Rat, er zijn betere electronische componenten gebruikt maar ook is er een extra "mode" knop met meer mogelijkheden. De Proco Rat wordt door veel beroemdheden gebruikt, maar de bekendste is wel Pink Floyd.

Novation Supernova

Dit is een Novation Supernova, die ik op http://www.ebay.co.uk/ heb kunnen aanschaffen voor weinig. Het is een zg. virtueel analoge synth, dat wil zeggen dat hij een digitale emulatie van een analoge synth is. De paar weken dat ik hem nu heb vind ik het een erg prettige bak. Het maken van geluiden gaat makkelijk omdat vrijwel elke functie direct vanaf het frontpaneel toegankelijk is. De geluidskwaliteit is ook goed.