woensdag 6 februari 2013

Randall RM100

Randall versterkers.. dat zijn van die goedkope Chinese transistor-speelgoedversterkers voor metallende puistige pubers die klinken als een bij die door een hommel wordt verkracht. In een band of een mix verdwijnen ze onmiddelijk of ze klinken als wat vage achtergrondruis. Maar Randall maakt ook goed spul: deze RM100 is volledig buizen, en de voorversterkers zijn verwisselbaar! Dat is een concept dat ze gejat hebben van Egnater. Sterker nog, de Egnater voorversterkermodules kunnen ook in deze Randall. Wanneer de drie voorversterkermodules in de versterker zijn geplaatst, zijn er liefst 13 buizen aan het werk. Maar goed, meer buizen betekent niet automatisch een beter geluid. De voorversterkermodules zijn gemodelleerd naar bekende versterkers, daarbij gaat Randall natuurlijk abusievelijk uit van het feit dat het geluid van een versterker in de voorversterker wordt gemaakt. Ik heb vijf modules, en ook een aantal oorspronkelijke versterkers die door de modules worden geimiteerd, en ze klinken bepaald niet gelijk. Maar goed, dat ligt natuurlijk ook aan allerlei factoren als type en leeftijd van de buizen, mate waarin de eindtrap wordt verzadigd, bias-afstelling etc.
Al met al klinkt deze Randall met Blackface, XTC en Ultra modules (mijn Plexi en SL+ zitten er dan niet in) best aardig, bepaald niet zo goed als mijn Hughes & Kettner Triamp, maar de veelzijdigheid van de Randall is ook wel een pre. De uitgangstransformator van de Randall is wellicht de grootste die ik ooit in een gitaarversterker heb gezien, het is ook meteen de zwaarste, dus het gewicht van dit gebakje is aanzienlijk. Het is ook een enorm ding. Een flink stukje groter en zwaarder dan een gemiddelde Marshall.