Francisco Navarro Garcia

Hier sta ik op de foto met gitaarluthier Francisco Navarro Garcia. Mijn keuze is uiteindelijk op zijn handgebouwde gitaar gevallen. Uiteraard is de gitaar uit massief hout, de zij- en achterkanten zijn gemaakt van het exotische Palo Escrito, een soort zwaar getekend palissander. Het is een Hauser-gitaar.

Mexico Paracho 2

Een gitaar testen in Mexico... ook deze is het niet geworden.

Paracho Mexico

In het midden van Mexico ligt een klein, voormalig Indiaans dorpje, Paracho genaamd. De helft van de bevolking van Paracho is gitaarbouwer. Natuurlijk ben ik daar geweest. Als gitaarliefhebber moet je daar eens in je leven heen.

In Paracho heb ik veel gitaren getest, en er uiteindelijk ook een gekocht. Op de foto ben ik in een atelier van een gitaarbouwer en test ik een van de gitaren.

Gitaarrack Weer Veranderd....

Brunetti Mille is vervangen door een ADA MP1 (met Mesa/Soldano mod) Omdat er nu ruimte in het rack is vrijgekomen, heb ik ook mijn MAM Racktuner weer teruggeplaatst.

Zou het nu naar tevredenheid zijn?

Huidige gitaarrack

Een kiekje van mijn huidige gitaarrack. De eis is: goed geluid, makkelijk mee te nemen, niet te duur en vervangbaar, en bier- en pisbestendig.

Van boven naar onderen: een T-Racks power conditioner, een TC G-Major, een Brunetti Mille! en een Engl 2x35 rackhead.

Ik ben er niet zo heel tevreden over, erg zwaar en het geluid is veel te fel en schel en speelt niet makkelijk.

Gibson Blueshawk

Deze gitaar is werkelijk een schande voor Gibson, dat toch een zichzelf respecterende gitaarfabrikant is. Gibson vraagt zeer hoge prijzen voor hun producten, ook gebaseerd op de naam en faam van het merk.

De lak van deze Blueshawk is er te snel opgezet, waardoor ze er af is gesplinterd. Het geluid is best aardig, maar de bespeelbaarheid en afstelbaarheid is abominabel.

Hier een foto van de slechte lak. Het is niet zo, dat ik deze gitaar heb afgeragd, ik heb er bijna nooit op gespeeld, nadat ik hem destijds nieuw heb aangeschaft. Hij heeft al die tijd in zijn gigbag gezeten.

Toen ik hem nieuw uit de doos ontving was hij vrijwel onbespeelbaar. Dat kun je verwachten bij budgetgitaren die in derde wereldlanden worden vervaardigd, maar niet bij een Amerikaanse High-End gitaar. De kwaliteitscontrole bij Gibson liet dus ernstig te wensen over, ondanks dat ze de hoofdprijs vragen voor deze gitaar. De body is gemaakt van populierenhout, met een esdoorn flattop. Populierenhout is het goedkoopste toonhout dat er is.

Het geluid is echter wel aardig. Dat komt met name door de Varitone. De elementen zijn geen P90's maar B90's. De output is behoorlijk laag. Er zit ook een dummy-coil in om de brom van de enkelspoelselementen binnen de perken te houden. In potentie zou dit dus best een aardige gitaar kunnen zijn......

Gibson Family

Mijn Gibsons op een rijtje. Van links naar rechts:

Een Gibson Les Paul Studio Smartwood met Roland GK-element. Dit is een prima gitaartje.

Een Gibson Les Paul Standard Premium Plus met een mooi gestreept topje. Is bijna driemaal zo duur als de Smartwood maar speelt minder prettig en klinkt ook minder.

Een Gibson Blueshawk. Het is raar om te zeggen, maar de Blueshawk is de slechtst gebouwde gitaar die ik bezit.

Helemaal rechts: een Gibson ES125T uit 1964. Origineel, alleen de slagplaat mist. De hals zit een beetje los, dus de gitaar moet worden gerepareerd.

ADA MP1

Dit is het binnenwerk van mijn ADA MP1. Er zitten twee voorversterkerbuizen in, een Mullard (nieuwe reeks) en een JJ 12ax7. Die zaten er al in toen ik hem aanschafte. Waarschijnlijk gaat deze gitaarvoorversterker de plaats innemen van mijn Brunetti Mille.

Alle Ibanez RG's bij elkaar

Ziehier een statieportret van mijn collectie Ibanez RG gitaren.

Van links naar rechts:

een RG770DX, tremolo en slagplaat zijn vervangen, stelpenafdekplaatje ook, de elementen zijn vervangen voor DiMarzio's, een PAF en een Fred. Het middelste element is origineel. Deze gitaar gebruikte ik als backup, opwarm- en oefengitaar. Hij is tamelijk versleten, ik heb de nek al tweemaal moeten schuren.

Een rose RG770, volledig origineel. Dit is op dit moment de gitaar die ik het meeste gebruik, de 'default' gitaar.

Een RG2077XL, volledig origineel. Dat is een zevensnarige baritongitaar, werkelijk een monster.

Een J-Custom RG1308 uit 1997, volledig origineel.

Een RG LACS (Los Angeles Custom Shop) gemaakt door Mike Lipe als endorsement model voor Rocky George van Suicidal Tendencies, ongeveer uit 1998. Dit is een Amerikaanse handgebouwde gitaar, niet in serie geproduceerd, dus er is er maar een van. Hij is nog als nieuw en eigenlijk niet om op te spelen maar te verzamelen.

Een witte RG750 uit 1989, volledig origineel maar wel erg uitgewoond.

Een rode RG750 uit 1992, elementen zijn vervangen voor een DiMarzio en een Seymour Duncan Jazz.

Een grijze RG760, origineel, uit 1989.

Een zwarte RG760, origineel. Deze is uit 1990, en het is mijn favoriete gitaar. Ik heb hem in 1990 gekocht en veel mee opgetreden. Lange tijd was dit mijn enige gitaar.

Een blauwe RG760, origineel. Bedoeld als backupgitaar voor de zwarte RG760.

Klik op de foto voor een mooie vergroting.